Gjembat e fjales..., dhe Thesaret e fjales ...!

Frutat e Fjales se keqe,porsi gjembac gomari,
fjala e mire, plot sinqeritet,besnikeri,

thene per hir te Allahut,porsi  vlere ari,

si hurma  ne shporta te mbeshtjelle.
 

Falet e keqija, te pathena, 
nga vetpermbajtja, per hir te Allahut ,
jane shperblim, me vete vlere,
 

Fjalet e mira te pathena nga kopracia, 
jane si fruti i pjekur ne dege, 
i pavjele behet rreshke,
e fluturon neper ere.
 

Si kopraci i Molierit,
qe i ruajti , i deshi aq fort parat',
sa e humbi dhe shpirtin,
fisnikerine, cdo vlere,
 

e me shejtanin ra,

padashur ne te njejten grackë,
nga fisnik u be si toke e djerre..

Fjala e mire e pathene,
porsi fruti ne dege, qe kalbet, 
nuk ben as pleh te shendetshem,
qe zemra e shendetshme, nevojtare te majmet.
 

Fjale e mire,  e pathene, e shkuar dem,
shpirtin e le te zbrazur ,te etur per miresine, 
ndersa nga fruti i fjales se keqe,
plaga te dhemb...,
se jane prej frutave te pemes se ligesise,

ose te pakujdesise.
 

Fjala e mire,
me vlere me te madhe , se ari,
ka shijen dhe bukurine e cmuar,
te nje perle, ose te nje margaritari,

Fjala e keqe eshte frut i hidhur ,

keputur nga peme e zekumit , 

qe rritet ne xhehenem.

Fjala e mire , e bukur plot sinqerit,

si frut i embel ,i shijshem, 

rritur e keputur prej pemeve, 

qe rriten neper xhenete,

 ku ka kopshte te begata,

prej nga  rrjedhin vrullshem,paprere,

te kulluar lumenjte, 

pa caste , pa dite te ngrata.

Me fruta te tille fjalesh,

prej thesarit te fjales…,

 mjeshtrat e fjales se bukur,

  ushqyen shpirtra,

zemra dhe fate,

si xixellonjat neper muzgje, ne zabel,

si xixellonjat, neper monopate.

Thesarin e bamiresise,

se fjales se mire,

ruajtur e shperndare vec per hir te Allahut,

Na e la trashegim cdo profet 

cdo i derguar i Allahut,

qe te mos leme mangut nga kjo bote,

me fjalen e bukur te zbukurojme shpirtra,

nese me shume nuk mundemi dot,

Le te lehtesojme,

jete njerezore,

dhe te hyjme lehte ne xhenet,

edhe,

permes fjales se mire, te bukur,

qe shperndan drite e dhuron jete,

te rrojme ne kopshtet plot vezullime, 

atje ku gurgullojne e rrjedhin lumenjte.

.