Rendesia e shoqerimit me te sinqeretet....!

Shejh Sadiu jep këtë shembull lidhur me ndikimin e gjendjeve të njerëzve dhe se si ato mund ta ndryshojnë jetën shpirtërore të njeriut:

“Qeni Kıtmir i shokëve të shpellës (Ashab-ı Kehf), fitoi nder të madh, sepse qëndroi bashkë me njerëz të drejtë; emri i tij u përmend në Kur’anin Famëlartë. Ndërsa gruaja e dytë e Nuhut dhe gruaja e Lutit, pasi kishin lidhje zemre me njerëz mëkatarë e të devijuar, u bënë objekt i ndëshkimit të Xhehenemit. (Edhe pse burrat e tyre ishin pejgamberë, kjo nuk u solli dobi.)”

Ashtu siç thotë Imami Gazali: shoqërimi me jobesimtarë, mëkatarë dhe të pakujdesshëm ndaj fesë, me kalimin e kohës çon në një afërsi mendore, e cila pastaj shndërrohet në afërsi shpirtërore. Kjo do të thotë ta çosh veten hap pas hapi drejt shkatërrimit.

Haxhë Ubejdullah Ahrari (v. 1490) paralajmëron kështu ndjekësit e tij për këtë çështje:

“Të rrish me njerëz të huaj dhe larg Allahut, i sjell zemrës dobësi, shpirtit çrregullim dhe e lë zemrën të shqetësuar.”

Për këtë arsye, një besimtar me devotshmëri të vërtetë nuk mund të shoqërohet me njerëz të pakujdesshëm ndaj Allahut me dëshirën e tij të lirë. Mungesa e kujdesit në këtë drejtim mund ta shtyjë njeriun drejt humbjes së përhershme. Ashtu siç transmetohet në hadithin e ndershëm:

“Njeriu do të jetë me atë që do.” (Buhari, Edeb, 96)

Domethënë: kë e do njeriu më shumë dhe me kë rri më shpesh, me të do të ringjallet në Ditën e Kiametit.

Ashtu siç njerëzit e pandërgjegjshëm ndikojnë negativisht dhe e ngushtojnë zemrën, njerëzit e devotshëm sjellin ndikime pozitive dhe i japin gëzim shpirtit. Me lidhje të pastër zemre me njerëz të mirë, mund të arrihen begati të shumta shpirtërore.

Për këtë arsye, Allahu i Lartësuar i nxit besimtarët që të jenë pranë shërbëtorëve të drejtë dhe të sinqertë:

“O ju që besuat! Kini frikë Allahun dhe qëndroni me të sinqertët!” (Teube, 119)

Nëse vërejmë me kujdes, Allahu në këtë ajet nuk thotë “bëhuni të sinqertë”, por “rrini me të sinqertët”. Sepse të bëhesh i sinqertë është rezultat i natyrshëm i qëndrimit me të sinqertët.

G.B&